صفحه‌هایی که از یادکرد وب با وضعیت پیوند نامعلوم استفاده می‌کنند
معمولا در حالت عادی میانگین اندازه قطر واژن ۲.۴ تا ۶.۵ سانتی‌متر (۰.۹۴ الی ۲.۵۶ اینچ) است.
در حالت عادی لبه های درونی که لابیای مینور نامیده می شوند، قابل مشاهده بوده و احتمال دارد این لبه ها از زیر لبه های بیرونی آویزان و برجسته شوند.
این صفحه آخرین‌بار در ۴ آوریل ۲۰۲۵ ساعت ۰۰:۵۵ ویرایش شده است.
پس از باز شدن و آرام شدن دهانهٔ رحم، شش تا هشت هفته پس از زایمان به حالت قبلی خود برمی‌گردد که به آن دوران پس از زایمان می‌گویند. با این حال، واژَن همچنان از نظر اندازه بزرگتر از قبل خواهد بود.[۹۳]
میکروبیوم واژَن تحت سلطه گونه‌های لاکتوباسیلوس[ش] است.[۹۵] این گونه‌ها گلیکوژن را می‌سوزانند و آن را به قند و اسید لاکتیک تبدیل می‌کنند.
نعوظ زمانی رخ می‌دهد که خون در آلت جریان داشته باشد اما به‌خوبی تخلیه نشود.
بهاره افشاری: برای جوان دلار ۱۰۰ هزار تومان نمی‌تونم بگم که مهاجرت درست نیست
[۱۲۹][۱۳۰] با این حال، تحقیقات کمی دربارهٔ اینکه کاندوم زنانه به همان اندازه کاندوم مردانه در جلوگیری از عفونت‌های تناسلی مؤثر است یا خیر انجام شده‌است،[۱۳۰] کاندوم زنانه در پیشگیری از بارداری کمی کمتر از کاندوم‌های مردانه در جلوگیری از بارداری مؤثر هستند، که ممکن است به این دلیل باشد که کاندوم زنانه به اندازهٔ کاندوم مردانه محکم نمی‌شود یا به این دلیل که می‌تواند داخل واژَن بلغزد و منی ریخته شود.[۱۳۱]
بافت پوششی اکتوسرویکس (بخشی که دهانهٔ رحم به داخل واژَن متصل می‌شود) امتدادی از پوشش داخلی واژَنی است و مرز مشترکی با آن دارد.[۳۷] پوشش داخلی واژَنی از لایه‌هایی از سلول‌ها تشکیل شده‌است، از جمله سلول‌های پایه، سلول‌های پاراباسال، بافت پوششی و سلول‌های میانی.[۳۸] لایه پایه روکش سلولی از نظر میتوزی فعال‌ترین است و سلول‌های جدید را تولید می‌کند.[۳۹] سلول‌های سطحی به‌طور مداوم ریزش می‌کنند و سلول‌های پایه جایگزین آن‌ها می‌شوند.
هر فردی دارای مهبلی منحصر به فرد بوده و ممکن است از نظر ظاهری با دیگران تفاوت های بسیار داشته باشد، زمانی که به واژن کص اشاره شود، منظور قسمت قابل مشاهده و بیرونی آلت تناسلی است. برای اشاره به این قسمت از واژه مهبل نیز استفاده می شود.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ واژن و مهبل موجود است.
این نوع واژن دارای شکلی به صورت جوانه شکوفا شده گل است و لب های داخلی به وسیله لب های بیرونی پوشانده می شوند.
بعضی از افراد هنگام استفاده از برخی از داروها رنگ مهبل آن ها تغیر می کند. به عنوان مثال: در طی عفونت قارچی ممکن است رنگ آن بنفش یا قرمز شود.